Powered By Blogger

วันจันทร์ที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

จุดอวสานของมนุษย์ใกล้เข้ามาทุกที

สวัสดีครับ
วันนี้อยากจะแบ่งปันความรู้สึกส่วนตัวเกี่ยวกับความเปลี่ยนไปของสิ่งแวดล้อมรอบตัวซึ่งผมรู้สึกว่ามันเป็นเช่นนั้นจริง ปีนี้ถือว่ามีความผันผวนของสภาพแวดล้อมมากซึ่งผู้มีหน้าที่กำหนดนโยบายต้องเอาจริงเอาจังในเรื่องนี้ตั้งแต่นาทีนี้ไป
ใครจะคาดคิดว่าหน้าแล้วในเดือนมีนาคมซึ่งอากาศร้อนแล้ง ฝนจะเทลงมามากจนเกิดน้ำท่วมหลายจังหวัดทางภาคใต้ ชาวบ้านบอกว่าเกิดมาตั้งแต่เด็กจนแก่อายุ 80 ปีแล้วยังไม่เคยเห็นปรากฏการเช่นนี้ วันดีคืนดีอากาศไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อากาศซึ่งกำลังร้อนแทบตับแลบ กลับหนาวเย็นจับใจ อุณหภูมิลดต่ำลงอย่างรวดเร็ว จนตั้งตัวไม่ทัน คำถามก็คือว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับโลกใบนี้แล้ว นี่มันประเทศไทยซึ่งไม่เคยมีเกิดเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน 
ข่าวแผ่นดินไหวรุนแรงมากจนเกิดคลื่นยักษ์ทสึนามิที่ประเทศญี่ปุ่น ทำให้มีคนเสียชีวิตเป็นจำนวนหลายหมื่นคน บ้านเรือนของประชาชนพังเสียหายเป็นบริเวณกว้าง เคราะซ้ำกรรมซัด โรงไฟฟ้านิวเคลียร์เกิดความเสียหายอย่างหนัก มีสารกัมมันตรังสีปนเปื้อนสู่สิ่งแวดล้อม ต้องมีการอพยพหนีให้ห่างออกไปจากรัศมีอันตรายของมัน
นี่คือความเปลี่ยนไปของสิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้นแล้วกระทบต่อการดำรงชีวิตของมนุษย์ ที่มิอาจหนี้พ้นไปได้ แต่ขึ้นอยู่กับการปรับตัวให้อยู่กับสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนไปได้อย่างไร แต่มิได้หมายถึงการไม่หันกลับมาใส่ใจต่อสิ่งแวดล้อมอย่างจริงจังของผู้คนในสังคมเลย เพราะการพยายามที่จะอยู่กับสิ่งแวดล้อมที่เลวร้ายรุนแรงลงทุกวันก็ไม่ได้ช่วยให้รอดพ้นจากภยันตรายที่เกิดขึ้นได้ หากไม่หันกลับมาสร้างสิ่งแวดล้อมที่ดีให้เกิดขึ้น

วันจันทร์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

มาเรียนภาษาอังกฤษกันเถอะ

เมื่อสมัยผมวัยเด็กตัวเล็กๆ เกิดมาในครอบครัวชาวนาที่มีฐานะยากจนในหมู่บ้านชนบทที่ห่างไกลความเจริญ ซึ่งไม่เข้าใจว่าความเจริญที่มีไฟฟ้า น้ำประปา การศึกษาดี เป็นอย่างไร แต่ก็ยังเห็นภาพของพ่อซึ่งเป็นชาวนาที่ขยันขันแข็งในการจรรโลงอาชีพกระดูกสันหลังของชาติมาตลอดชีวิตตั้งแต่วัยหนุ่มจนถึงเวลาที่จำต้องละวางอาชีพที่แกรักลงไปเพราะสังขารที่จำต้องหยุดพัก ในสมัยนั้นผมจำได้ว่าหลังจากภารกิจที่ท้องไร่ท้องนาสิ้นสุดลงในวันหนึ่งๆ แกก็จะหาหนังสืออ่านมาอ่าน ซึ่งเป็นภาพที่เกิดขึ้นจนชินตา พ่อมักพร่ำสอนผมและลูกๆ เสมอๆ ว่า คนเรามีความรู้จะไม่มีวันอดตาย รู้อะไรก็ไม่สู้รู้วิชา ความบากบั่นของพ่อที่เกิดมายากจนไม่มีแม้กระทั่งที่จะปลูกบ้านอยู่ แต่ในวันนี้พ่อมีผืนดินมากพอที่จะให้ลูกๆ ทุกคน พ่อบอกว่าความรู้ไม่มีวันหมดสิ้น ไม่เหมือนทรัพย์สินอื่นมีอาจจะหมดไปได้หากเราไม่รู้จักรักษามัน
สิ่งที่ผมได้รับจากพ่ออย่างหนึ่งที่เห็นได้อย่างชัดเจนก็คือการใฝ่รู้ ใฝ่ศึกษาหาความรู้ไม่มีวันจบสิ้น มีคำพูดหนึ่งที่ก้องอยู่ในหูทุกวันนี้ก็คือ พ่อไม่มีอะไรจะให้นอกจากความรู้ ขอลูกตั้งใจเรียนแล้วจะประสบความสำเร็จในชีวิต ซึ่งมันก็เป็นความจริงที่รู้สึกขอบคุณพ่อที่สุด
การใช้ชีวิตอยู่ในสังคมทุกวันนี้เป็นสิ่งที่ไม่ได้ง่ายเหมือนเมื่อหลายสิบปีที่ผ่านมา การรู้อะไรที่มากกว่าคนอื่นเป็นสิ่งที่ดีและทำให้ไม่ตกเป็นเหยื่อของคนไม่หวังดี ผมออกจะท้าวความอารัมภบทมากไปหน่อย ก็ขอกลับมาพูดเรื่องเรียนภาษาอังกฤษกันเถอะ ทุกวันนี้การเรียนรู้ภาษาไทยอย่างเดียวไม่เพียงพอแล้ว และการเรียนรู้ภาษาอังกฤษก็กำลังจะไม่เพียงพอแล้ว ต่อไปอีกไม่กี่ปีผู้ที่มีความรู้ภาษาต่างประเทศไม่น้อยกว่า 2 ภาษา จะทำมาหากินได้ไม่ลำบาก ส่วนผู้ที่ไม่รู้ภาษาใดๆ นอกจากภาษาไทยภาษาเดียว ก็จะอยู่ในสังคมได้ยากลำบากมากขึ้นและในที่สุดก็จะกลายเป็นกลุ่มคนชั้นล่างไปในที่สุด ผมมี เว็บที่น่าสนใจเกี่ยวกับภาษาอังกฤษที่ถือว่าเป็นเว็บที่ดีมากนับวันก็จะมีคนเข้าไปดู ศึกษาหาความรู้เพิ่มมากขึ้น หากท่านใดอยากจะดาวน์โหลด ไฟล์เสียงหรือเอกสาร มีมากมายครับ คือ www.e4thai.com

ขอต้อนรับทุกท่าน

สวัสดีครับ วันแรกของการทำบล็อกซึ่งเป็นสิ่งใหม่ๆ ที่ผมเพิ่งจะมีโอกาสเรียนรู้ ผมเพิ่งทราบว่าคอมพิวเตอร์และเครือข่ายอินเทอร์เน็ตที่มีให้บริการอยู่ในวันนี้นั้น มีคุณค่าและประโยชน์มากมายมหาศาลพร้อมๆ กับมีโทษภัยมหันต์ในเวลาเดียวกัน ซึ่งขึ้นอยู่กับการเลือกใช้งานของแต่ละคน หากใครที่ใช้อินเทอร์เน็ตเพียงเพื่อรับ-ส่ง อีเมล์ หรือ ติดตามข่าวสารประจำวัน ผมคิดว่ามันคงไม่เพียงพอและอาจไม่คุ้มค่ากับความสามารถของเทคโนโลยี

สิ่งหนึ่งที่ผมเพิ่งได้รับจากการใช้งานอินเทอร์เน็ตซึ่งเป็นประโยชน์มากมายสำหรับผมก็คือการได้ศึกษาเรียนรู้การใช้ภาษาอังกฤษซึ่งปัจจุบันได้กลายเป็นความจำเป็นและสำคัญของคนในสังคมไทยไปเรียบร้อยแล้ว แต่น่าเสียดายที่น่าจะรู้ประโยชน์ของสิ่งเหล่านี้มาตั้งนานแล้ว

บางทีการทำอะไรหรือไม่ทำอะไรในห้วงเวลาอันเหมาสมก็อาจทำให้เราพลาดโอกาสดีๆ ได้